Trudności wychowawcze
Trudności wychowawcze przypisuje się uczniowi, który:
- Nie potrafi, albo nie jest w stanie nawiązać poprawnych stosunków społecznych z rówieśnikami lub dorosłymi na skutek czego popada z nimi w konflikty (są to trudności w sensie społecznym)
- Nie wie czego chce i wysuwa do innych ludzi różne pretensje – ukryte lub otwarte. Jest to uczeń uwikłany w konflikty wewnętrzne, które wywierają wyraźne piętno na jego zachowaniu (są to trudności w sensie psychologicznym)
- Sprawia nauczycielom wiele kłopotów w pracy dydaktyczno – wychowawczej i nie poddaje się zwykłym oddziaływaniom pedagogicznym (są to trudności w sensie wychowawczym)
- Nie osiąga zadowalających postępów w nauce (są to trudności w sensie dydaktycznym)
Objawy trudności wychowawczych to m.in.:
- przeszkadzanie nauczycielowi i innym uczniom podczas lekcji przejawiające się zbytnią ruchliwością i brakiem opanowania,
- wyzywające, zuchwałe, aroganckie zachowanie,
- agresja - lekceważący stosunek do nauki i szkoły w ogóle, brak obowiązkowości,
- nieprzestrzeganie zasad współżycia społecznego, palenie papierosów, picie alkoholu, wagary, kłamstwa, ucieczki z domu, naruszenie cudzej własności na ogół są to uczniowie drugoroczni, szczególnie z klas starszych (VI szkół podstawowych oraz II i III gimnazjum),
ale także:
- zachowania bierne, wyraźnie osłabiona aktywność społeczna i poznawcza,
- unikanie nawiązywania kontaktów z innymi,
- ogólne niezadowolenie, co znajduje odbicie w smutnym wyrazie twarzy,
- brak wiary w siebie, w swoje możliwości, lęk, apatia, nieśmiałość, nieufność,
- skłonności marzycielskie na ogół są to dzieci fizycznie słabo rozwinięte, niskiego wzrostu, niezdarne, niezręczne.
Opracowała Lidia Utrat-Milecka